دیگر قهوه ترک دم نمیکنم
رنگ چشم های توست
سیگار روشن نمیکنم
طعم لبای توست!
اتش بپا نمیکنم
تصویر نگاه های توست!
من به قهوه.سیگار.اتش معتادم!
نمیتوان تو راترک کرد

 دیگه چشمانم نمیبیند/گوشهایم نمیشنود

بس که سوی بدبختی نگاه کردم/بس ک به حرفهای دنیا امیدوار شدم

اری. کور میکند.کر میکند/اما شفا نمیدهد این دنیا

به ساعت نگاه میکنم

دقیقه ب دقیقه.ساعت ب ساعت. دارد میگذرد

این ساعت نیست که میگذرد. عمر من و توست

حسادت میکنم به درخت که برای هرفصل امادست

کاش میفهمیدم فصل دیگری قرار است تنها باشم

خودم رو برایش اماده میکردم 

شیرین شده غم های مردم

مردم همان مردم هستند

اما این شیرینیه غم است که

به دلشان نشسته 

سیگارم دیگه کام نمیده

نمیدانم سیگار برایم حس غریب است

یا کام های زندگی تو واسم سنگینه